راههای انتقال1- تماس جنسي :
تماس جنسي شايعترين راه انتقال HIV در جهان مي باشد . تصور ميشود درایراندر سالهاي آينده ،ميزان شناسايي موارد آلودگي از راه جنسي بيشتر شود . تماس جنسي از راه مقعد و تماس هايي كه منجر به صدمه و خونريزي ميشوند از خطر بالاتري برخوردارند. لازم به تذكر است كه ابتلا به عفونتهاي مقاربتي باعث افزايش احتمال انتقال HIV شده ، لذا درمان مناسب اين نوع عفونتها در فرد بيمار و شريك جنسي وي ، بايد مدنظر باشد .
2- استفاده از وسايل تزريقي مشترك آلوده در ميان معتادان تزريقي :
اعتياد تزريقي دومين راه شايع انتقال HIV در جهان و اصلي ترين راه انتقال در ايران در حال حاضر مي باشد . لذا توجه به وجود عفونت HIV در ميان معتادان تزريقي حائز اهميت است.بروز عفونـت هاي توأم ( HBV/HCV ) از اين راه، بر اهـــميت موضـــوع مي افزايد .
3- خون و فرآورده هاي خوني :
خوشبختانه امروزه با توجه به انجام غربالگري در تمام خونهــــاي اهدائي ، انتقال از اين طريق تحت كنترل مي باشد اگرچه با توجه به وجود فاز پنجره اي در روند بيماري، سياست هاي خاصي مبني بر تشويق افراد با رفتارهاي پرخطر به پرهيز از اهداء خون و پرهيز از تجويز غيرضروري خون توسط پزشكان قويــاً توصــيه مي شود .
4- انتقال از مادر به كودك:
ويروس HIV مي تواند در سه مرحله بارداري ، در حين زايمان و در دوران شيردهي از مادر به فرزند انتقال يابد .با توجه به مطالعات انجام شده 92% انتقال در 2 ماه آخر بارداري (65% آن حين زايمان) صورت ميگيرد .ميزان انتقال از طريق شـــير مادر بين 29-14% است .ميزان ويروس در خون مادر ،مرحله بيماري مادر (عفونت اوليه و ايدز )،ابتلا به كوريوآمنيونيت، كمبود ويتامين Aو زايمان طول كشيده و همراه با پارگي پرده آمنيوتيك ،بر ميزان انتقال آلودگي مي افزايند .
5- پيوند اعضاء :
مواردي از انتقال HIV از طريق پيوند اعضاء در دنيا گزارش گرديده ، اين انتقال از طريق بافتهاي فاقد عروق ( قرنيه ) گزارش نشده است . لذا انجام آزمايشهاي تشخيصي در كليه اهدا كنندگاه اعضاء الزامي است .
6- ساير راههاي انتقال :
خون،مايع مني،ترشحات دستگاه تناسلي ، منابع اصلي ويروس هستند .احتمال انتقال از طريق بزاق بسيار پائين است . همچنين گزارشي دال بر انتقال توسط نيش حشرات دردست نيست. احتمال انتقال در اثر پاشيدن مايعات آلوده به چشم وجود دارد. استفاده مشترك از وسايل تيز و نافذ و فرو رفتن وسايل برنده‏اي مانند تيغ و سوزن آلوده به خون فرد مبتلا در پوست نيز جزو راههاي انتقال مي باشند .
بديهي است كه اين ويروس در زندگي روزمره و تماسهاي معمول منتقل نميشود.